Epiloog

Onze reis met de camper (RV zoals ze hier zeggen) ging door 11 staten: Illinois, Iowa, Nebraska, Kansas, Colorado, Arizona, Utah, Nevada, California, Oregon en Washington (de overstap op het vliegveld van Houston, Texas telt niet mee).

Amerika (de VS) is een goed georganiseerd land wat infrastructuur betreft.
Het verkeer is niet moeilijk, als je maar op de hoogte bent van de bijzondere regels. Vooral ‘keep your lane’ werkt ook in druk verkeer heel overzichtelijk.
Het rijden met een automaat is ideaal.

Het meest bijzondere was voor ons de prachtige natuur en het weidse landschap in al zijn vormen en al zijn afwisseling. Steden spreken ons minder aan.
Dat dit per persoon en per situatie totaal anders kan zijn moge blijken als wij onze beleving van Las Vegas vergelijken met die van Ben.
We hebben het verslag van Ben gelezen over de ervaringen van vier vrienden op motorvakantie. Toen twintig jaar jonger dan wij nu zijn, en vier mannen onder elkaar. Zij hebben er ten volle van genoten. En ook dat kunnen we ons voorstellen...

De Amerikanen zijn over het algemeen vriendelijke mensen. Vaak kwamen ze zomaar even een praatje maken: ‘How are you doing today?’, ‘Where are you from?’, ‘Where are you going?’, ‘Hope you have a nice day’. Daar kunnen wij nog wat van leren…
We zagen veel welvaart (luxe campers van het formaat touringcar, met als ‘aanhanger’ vaak nog een auto, bestelbus of pickup), maar ook bittere armoede: mensen die hun hele hebben en houden op een sjofele bestelbus of pickup, een armoedige caravan of zelfs in een winkelwagentje hadden, mensen die op vrij hoge leeftijd nog aan het werk waren en het zich waarschijnlijk ook niet konden permitteren te stoppen.
Het hebben van een baan of onderneming maakt een groot verschil: zonder een behoorlijk sociaal vangnet ben je tot de bedelstaf gedoemd.
De enorme tegenstellingen tussen arm en rijk hebben op ons grote indruk gemaakt. Dat is vaak niet gefotografeerd, dat blijft ons ook zonder foto’s bij…

Deze reis was indrukwekkend, de natuur vaak overweldigend. Tegelijk ontdek je de schoonheid ook in kleine dingen: het ontwaren van een gezicht dat de natuur in een wand van de Grand Canyon heeft achtergelaten, de pracht van een bloemenveld op een ruige rotskust. Het doet je beseffen dat het niet enkel in het immense zit, en dat ook dichter bij huis nog ontzettend veel moois is te ontdekken.

En ja, we gingen ook de kinderen en kleinkinderen missen. Het zal straks goed zijn om weer thuis te zijn...